EN
The thing I find very strange and in a way exhilarating is that humans are the only lifeforms that are obsessed with time. For a lot of people this means that there is pressure to achieve certain goals. This is a rather weird phenomenon because this appears to be a problem only humans experiences. An animal does not feel this pressure to succeed in life before it dies, it simply exists unaware of the passing of time. It might be aware of the fact that the sun rises and sets every day, but it does not give it the same meaning as humans do.
At some point life, and with that our allotted amount of time, is going to end, mortality is inevitable. My art and the concepts behind my art are at times viewed as morbid, yet it is also a theme a lot of people can relate to because regardless of how individualistic our society is we are all bound together by the simple fact that we are inevitability mortal. Knowing we are all mortal and that our time is limited connects us to one another in a unique way. In conclusion, the most important message I am attempting to convey through my art is that both reality and our perception are inextricably linked to the inevitability of life.
NL
Wat ik heel vreemd vind en op een bepaalde manier ook spannend is, is dat mensen de enige levensvormen zijn die geobsedeerd zijn door de tijd. Voor veel mensen betekent dit dat er druk is om bepaalde doelen te bereiken. Dit is een nogal vreemd fenomeen omdat dit een probleem lijkt te zijn dat alleen mensen ervaren. Een dier voelt deze druk om te slagen in het leven niet voordat het sterft, het bestaat eenvoudigweg zonder bewustzijn van het verstrijken van de tijd. Het is misschien wel bewust van het feit dat de zon iedere dag opkomt en ondergaat, maar het geeft dit niet dezelfde betekenis als mensen.
Op een gegeven moment zal het leven, en daarmee onze toegewezen hoeveelheid tijd, ten einde komen, sterfelijkheid is onvermijdelijk. Mijn kunst en de concepten achter mijn kunst worden soms als morbide beschouwd, maar het is ook een thema waar veel mensen zich mee kunnen identificeren, want ongeacht hoe individualistisch onze samenleving is, we zijn allemaal verbonden door het simpele feit dat we onvermijdelijk stervelingen zijn. Wetende dat we allemaal sterfelijk zijn en dat onze tijd beperkt is, verbindt dit ons op een unieke manier met elkaar. Kortom, de belangrijkste boodschap die ik probeer te overbrengen met mijn kunst is dat zowel de realiteit als onze perceptie onlosmakelijk verbonden zijn met de onvermijdelijkheid van het leven.
